اختلال دو قطبی

اختلال دوقطبی و مشکل مصرف الکل می‌توانند دست به دست هم ‌دهند و سلامتی روان را به خطر بیاندازند.

طبق تقسیم‌بندی مؤسسه خیریه سلامت روانی بریتانیا اختلال دو‌قطبی نوع اول با حداقل یک دوره شیدایی یا مانیای شدید که بیش از یک هفته طول بکشد شناخته می‌شود. افراد مبتلا در این بین ممکن است دوره‌هایی از افسردگی را هم تجربه کنند.

اختلال دو قطبی باعث به وجود آمدن نوسانات خلقی شدید در افراد می شود.

بیماران روانی معمولا مرموز و زیرک هستند و اغلب ظاهرشان کاملا عادی است، به همین دلیل گاهی شناسایی آن‌ها غیرممکن است.

اختلال دو قطبی یک بیماری روانی است که می‌تواند موجب تغییرات متعددی در خلق و خوی فرد شود. افرادی که دچار اختلال دو قطبی‌اند در دو دسته قرار می‌گیرند: شادی بیش از حد و بی‌دلیل (مانیا) و غم و افسردگی (هیپو مانیا).

آیا عزیزتان به طور مداوم سرفه می‌کند، دچار مشکلات تنفسی است و یا احتمالاً از آسم رنج می‌برد؟ دیدن آنها که دچار حمله‌ی آسم می‌شوند، رنج آور است

گاهی کودکان و نوجوان افسرده علاوه بر نشانه‌های افسردگی، نشانه‌های خوش‌حالی بیش از حد یا سرخوشی را به صورت دوره‌های کوتاه مدّت نشان می‌دهند و ممکن است این افسردگی‌ها با توهّم و هذیان نیز همراه باشد و علاوه بر این از دست دادن علاقه به امور، عدم واکنش نسبت به چیزهای لذّت‌بخش و بی‌اشتهایی زیاد نیز مشاهده شود

آیا ترس و نگرانی از برچسب «بیمار روانی» افراد را از مراجعه به روان پزشک منع می کند؟ یکی از مشکلات بیماران روانی و موانع ارتقاء بهداشت روانی و بهداشت عمومی، مسئله ی انگ نهادن بر بیماران است

آیا انتقاد به عنوان هیجان ابراز شده در عود بیماری های روانی نقش دارد؟ در مطالعات متعددی انتقاد به عنوان پیش بینی کننده ی نیرومند عود بیماری های خلقی نظیر اختلالات دو قطبی و افسردگی بررسی شده است

یکی از راه‌های درمان اختلال دوقطبی و دوره‌های افسردگی و شیدایی، تجویز داروهای مناسب برای ثابت شدن حالت روحی است. البته درمان‌های روانشناسی نیز برای کمک به این افراد وجود دارد.